Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2021

 Ο «ΣΚΑΣΜΟΣ» ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΥΚΚΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ

Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε σήμερα η συμπεριφορά του Μητροπολίτη Κύκκου εναντίον έγκριτου δημοσιογράφου, ο οποίος έθετε δυσάρεστες γι᾽ αυτόν ερωτήσεις. «Σκασμός» είναι μια λέξη όχι και τόσο άγνωστη σε κάποιους ιεράρχες, αν και οι περισσότεροι προσέχουν να την εκφέρουν σε προστατευμένα περιβάλλοντα και μακριά από τις κάμερες. Γενικά, πρέπει να μας απασχολήσει περισσότερο στην Ορθοδοξία η και γλωσσικά καθρεφτιζόμενη μετάβαση από τον στοργικό «επίσκοπο» στον ολοκληρωτικό «δεσπότη».

Ο Μητροπολίτης Κύκκου απολαμβάνει το πανορθοδόξως διόλου αυτονόητο προνόμιο του να μην του λέει κανείς «σκασμός» στην Εκκλησία του. Γενικά στις ελληνόφωνες Εκκλησίες προσφέρεται η δυνατότητα της ελευθερίας της γνώμης σε ένα βαθμό αδιανόητο για τις πολλές από τις υπόλοιπες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Μέσα ενημέρωσης περιγράφουν με μελανά χρώματα έντονες διχογνωμίες, οι οποίες τελευταία εκφράστηκαν στο ζήτημα της Ουκρανίας στις Εκκλησίες της Ελλάδος και της Κύπρου, ή ακόμη και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (βλ. την περίπτωση του Διοκλείας Καλλίστου). Τέτοιες διαφωνίες και εντάσεις είναι αδιανόητες για αρκετές από τις Εκκλησίες που έζησαν σε κομμουνιστικό περιβάλλον και οι ιεραρχίες των οποίων αναπαράγουν πολλές φορές και σήμερα σοβιετικές νοοτροπίες και συμπεριφορές. Το ότι στις περί ων ο λόγος Εκκλησίες απόψεις διαφορετικές από την κυρίαρχη γραμμή είδαν το φως της δημοσιότητας πολύ λιγότερο οφείλεται στο αυτονόητο των θέσεων που προβάλλονται ή στη θεόθεν δωριζόμενη σύμπνοια των υποστηρικτών τους. Πολύ περισσότερο έχει να κάνει με τον συνειδητό σοβιετικής υφής στραγγαλισμό κάθε διαφορετικής θέσης, κάτι που είδαμε και στο ζήτημα της Ουκρανίας, όπου οι εναντιούμενοι διώκονται συστηματικά σε ορισμένα εκκλησιαστικά περιβάλλοντα. Ακόμη και αρχιερείς κινδύνεψαν να χάσουν τους θρόνους τους, επειδή τόλμησαν να αποκλίνουν λίγα εκατοστά από τις εκεί κυρίαρχες θέσεις.

Δεν ξέρω αν ο Μητροπολίτης Κύκκου εκφράστηκε έτσι λόγω μιας συμπάθειας προς τη στάση εκκλησιαστικών περιβαλλόντων που διακρίνονται για τον μονολιθικό αυταρχισμό του και τα οποία έχουν εκφραστεί ισοπεδωτικά για το ουκρανικό ζήτημα. Νομίζω όμως ότι ο ιεράρχης, ο οποίος προς τιμήν του ζήτησε συγγνώμη, βαθιά μέσα του είναι ευγνώμων που δεν ενεργεί σε μια Εκκλησία όπου του λένε «σκασμός», αλλά σε μια Εκκλησία που ζει την ελευθερία της και μάχεται γι᾽ αυτή.

Πρώτη δημοσίευση: http://fanarion.blogspot.com/2020/11/blog-post_330.html (25.11.2020)

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2021

ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΑΣΤΕΡΙΞ

Η απάντηση του ιεροδιακόνου Ραφαήλ Μισιαούλη στο άρθρο μου «Ο Ταμασού Ησαΐας αναγνωρίζει τον Κιέβου Επιφάνιο (Μέρος Β´)» είναι γραμμένη εν βρασμώ ψυχής. Οι αναγνώστες δύνανται να κρίνουν το επίπεδο που καθρεφτίζουν τα θεολογικά επιχειρήματα που (δεν) εκτίθενται και οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται για το πρόσωπό μου. Αρχική μου πρόθεση ήταν να ευχαριστήσω τον π. Ραφαήλ για το ότι επιβεβαιώνει με τη διακριτική σιγή του την εγκυρότητα των επιχειρημάτων που χρησιμοποίησα για την αναίρεση ορισμένων μόνο από τις θέσεις που διατύπωσε στο άρθρο του, θέσεις που κινούνται εν πολλοίς εκτός του πλαισίου της ορθόδοξης θεολογίας. Όντως, ο π. Ραφαήλ δεν σχολιάζει κανένα από τα ουσιαστικά επιχειρήματα που εξέθεσα. Διαβάζοντας όμως το πολύ συναισθηματικό του κείμενο και τα ψελλίσματα αντιλογίας αναρωτήθηκα αν κατανόησε διόλου τα όσα έγραψα. Τον τελευταίο καιρό κατέστη σαφές ότι ο βιβλιογραφικός ορίζοντας της εν Κύπρω μειοψηφίας που αρνείται να συμμορφωθεί με τις επιταγές των Ιερών Κανόνων και της εκκλησιαστικής Παράδοσης εκτείνεται μεταξύ Ορθοδόξου Τύπου και Αστερίξ. Τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών δεν εκπλήσσουν. 

Ως προφανώς νέος κληρικός, ο εν Κύπρω ιεροδιάκονος βρίσκεται στην αρχή μιας πορείας, κατά την οποία συν Θεώ θα μπορούσε να προσφέρει εύχυμους καρπούς. Η έναρξη της νηστείας των Χριστουγέννων είναι μια καλή αφορμή για το κλείσιμο, εκ μέρους μου τουλάχιστον, του διαλόγου με τον εναντίον των Εκκλησιών Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας και Ελλάδος και του Πρώτου της Συνόδου της Εκκλησίας Κύπρου ξιφουλκούντα ιεροδιάκονο Ραφαήλ, στον οποίο εύχομαι υγεία και καλή μετάνοια. Όπως και στον προϊστάμενό του Μητροπολίτη.
Πρώτη δημοσίευση: http://fanarion.blogspot.com/2020/11/blog-post_38.html (16.11.2020)